Strandzesdaagse
juli 2005
 Eind 2004 besloten we samen om de strand6daagse te gaan lopen. Een loopschema samengesteld zodat we goed konden oefenen. Eind november moesten we al inschrijven voor juli 2005. Zo gezegd zo gedaan en we werden ingeloot. We hebben eenmalig op het Noordwijkse strand geoefend met slecht stormachtig weer, we werden gezandstraald. Verder wekelijks een route afgelegd en van de avondvierdaagse, 10 km. per avond, zijn er een aantal foto’s gemaakt. Deze vierdaags liepen we vanuit Hanenvoet.
Op zondag 24 juli 2005 werden we door Chantal en Nicole weggebracht naar Hoek van Holland. De bagage in de Prins Hendrikstraat neergezet, waar Liesje een kamer had gereserveerd. Hierna zochten we een terras op en later hebben we nog wat rond gesjouwd in Hoek van Holland.
Maandag 25 juli gingen we van start, allereerst moesten we ons melden; we kregen een deelnemersbewijs, een vlaggetje en de routebeschrijving voor de eerste wandeldag. Nadat we onze bagage hadden ingeleverd gingen we op pad. Het weer was redelijk en voor het grootste deel liepen we op hard zand; rul zand is echt ploeteren.
 In Kijkduin stonden Herman en Tine Rijpert en zij trakteerden ons op koffie. Na de koffie gingen we weer op weg naar Wassenaar, daar zouden we de 1e overnachting hebben. De zon scheen inmiddels volop en bij paal 92 zochten we weer een strandtent op en genoten van de zon en een drankje. Om de camping van Duinrell te bereiken moesten we vanaf het strand nog 4 km. landinwaarts lopen. Op vertoon van het deelnemersbewijs konden we onze tent opzetten op het Beukenveldje. Hutje op mutje stonden we daar, wel keigezellig met veel plezier. We aten vandaag een gehaktbal met sperziebonen en aardappelen. Na zo’n vermoeiende dag smaakt alles.
 Dinsdag 26 juli waren we alweer vroeg op; om ons heen was zoveel geroezemoes, dat ging eigenlijk vanzelf. We stonden een tijdje in de rij voor het ontbijt; daarna was het weer bagage inleveren. We kregen een nieuwe route; vandaag ging de wandeling naar Noordwijk aan/zee. Bij de Vuurtoren liepen we de Quarles van Uffordstraat in naar de sportvelden. Ons tentje opgezet en daarna ging Liesje het avondeten halen. Lachen hoor. Vanavond aten we Fricandeau met worteltjes en doperwten. Later op de avond was er feest in de kantine, dat ging door tot de vroege uurtjes. Wel heel gezellig, voor de jongelui betekende dat niets. Wij redden dat niet en wij doken eerder ons bedje in.
 Woensdag 27 juli vertrokken we op tijd, we hadden 31 km. voor de boeg vandaag en het weer was niet geweldig. Naarmate de dag vorderde begon het steeds meer te regenen. In de buurt van Haarlem zijn we afgeweken van de route en hebben de stad een beetje bekeken. We zijn later met de bus naar het pontje gereden welke ons naar de overkant bracht.
Liesje had vandaag last van haar enkel, ze liep niet echt fijn. De sportvelden lagen op enkele kilometers en daar troffen we natte bagage aan. Slaapzakken en luchtbedden hebben we een tijdje laten drogen maar het begon weer te regenen. Het eten werd door ons in de tent genuttigd en wat hadden we vandaag; een ouderwetse andijviestamppot met rookworst.
’s Avonds zijn we naar de kantine gegaan, er staat iedere avond een kopje koffie voor de deelnemers klaar. Daarna aan de bar gezeten en daar ontmoette Liesje haar nieuwe “vriendje” de barman. Ook hier ging het feest door tot in de kleine uurtjes, maar niet voor ons.
 Donderdag 28 juli moesten we naar Egmond aan zee lopen, zo’n 20 km. Dat viel reuze mee vandaag. We troffen het met het weer en rond het middaguur hebben we in Castricum een strandtent opgezocht voor de lunch. Fijn om het vandaag wat rustiger aan te doen, het was best pittig de vorige dagen. Bij paal 38 moesten we het strand verlaten en gingen op zoek naar de sportvelden. Hetzelfde ritueel als iedere avond. Ook vandaag liep Liesje met pijn in de enkel. Kijken hoe het morgen gaat. Deze keer zijn we samen in Egmond gaan eten.
Vrijdagochtend 29 juli gingen we welgemoed van start, maar de pijn in de enkel van Liesje bleef dat liep natuurlijk niet geweldig. Uiteindelijk besloten we om te stoppen hoe jammer we dit ook vonden. We belden Chantal en Bert en zij kwamen ons halen in Bergen aan/zee.
Ontzettend jammer dat we moesten stoppen, maar al met al hebben we plezierige dagen gehad en kijken we er met een goed gevoel op terug.
Irene
|
